Moja Szkoła Podstawowa nr 168 w tym roku świętowała swoje 55 urodziny. Podczas uroczystych obchodów tego jubileuszu przekazano społeczności szkolnej nowy sztandar, gdyż nastąpiła zmiana patrona- z Wiktora Gomulickiego na Czesława Niemena, który do tej pory był patronem Gimnazjum przy ul. Zwycięzców. To była dla nas wszystkich ważna chwila.
Swoją obecnością na uroczystości zaszczyciło nas wielu gości, m.in. żona patrona- pani Małgorzata Niemen, wiceburmistrz dzielnicy Praga- Południe pan Jarosław Karcz, pan senator Marek Borowski, pani Lidia Składnik- poprzednia wieloletnia dyrektor szkoły, dyrektorzy praskich szkół i przedszkoli oraz dawni nauczycieli . Gościliśmy też panie wiceprzewodniczące Rady Dzielnicy- Bożenę Manarczyk i Mirosławę Terlecką, dyrektora DBFO Roberta Sagana z pracownikami, panią naczelnik Wydziału Oświaty i Wychowania Marzennę Adamiak z pracownikami, pana Jerzego Smolińskiego z NSZZ Solidarność, a także miłośników twórczości Niemena.
Pani dyrektor Anna Tkaczyk oraz pani wicedyrektor Alicja Baumert przypomniały historię szkoły oraz największe jej sukcesy. Usłyszeliśmy też wiele ciepłych słów i życzeń od naszych gości. Potem scena należała już tylko do młodych artystów.
Zaprezentowali oni widowisko pt. ”Cztery pory roku”, w którym mogliśmy podziwiać ich umiejętności aktorskie, taneczne, wokalne oraz umiejętność gry na instrumentach. Było to jakby przedstawienie roku szkolnego w pigułce.
W jesiennej odsłonie zobaczyliśmy musicalową lekcję języka angielskiego oraz pełen wdzięku taniec z parasolkami do piosenki „Singing in the rain”. Potem młodzi artyści przenieśli nas w magiczny czas świąt Bożego Narodzenia i ujrzeliśmy scenę pakowania prezentów. ( W końcu nasza szkoła nosi zaszczytny tytuł Szkoły Humanitarnej i zawsze pomagamy potrzebującym.) Kolejny element związany był z patronem naszej szkoły. Na kartach kroniki zobaczyliśmy, jak dziesięć lat temu doszło do nadania naszemu gimnazjum imienia Czesława Niemena. A skoro o patronie mowa, to nie mogło zabraknąć jego utworów- tym razem usłyszeliśmy je w wersji instrumentalnej. Był i saksofon, i obój, i pianino, i gitary ,i djembe, i cajon, i marakasy, i tamburyna. Oj, naprawdę się działo.
Zaraz po występie muzyków poczuliśmy wiosnę dzięki baletnicom tańczącym z kwiatami i wyglądającym jak kwiaty. Ich pełen gracji walc zrobił na wszystkich ogromne wrażenie. A potem zobaczyliśmy coś, co każdemu uczniowi wydaje się w pewnym momencie misją niemożliwą- scenę obrazującą egzamin. Jednak mimo stresu i tym razem uczniowie naszej szkoły stanęli na wysokości zadania.
Jubileusze to także okazja do wspomnień. Na dużych ekranach zobaczyliśmy zdjęcia z 55 lat życia szkoły.
I przyszedł czas na czwartą już odsłonę- lato. Na scenie ujrzeliśmy coś, co bardzo dobrze znamy- walkę o oceny pod koniec czerwca(zakończoną pomyślnie). Zobaczyliśmy też występ uczniów w roli nauczycieli śpiewających piosenkę „Bo jak nie my to kto”. (To prawda. Nauczyciel potrafi.) Ostatnim akcentem spektaklu było humorystyczne przemówienie pani dyrektor z okazji zakończenia roku szkolnego i wspólne odśpiewanie piosenki „Czas jak rzeka”.
To był dzień pełen wrażeń, a na dodatek na boisku szkolnym czekał na nas piknik. Te piękne chwile na długo pozostaną w naszej pamięci.
Antoni Biesiadziński, klasa 7b
